KW Poznań właściwie od chwili swojego powstania organizował lub współorganizował wyprawy wspinaczkowe, zarówno w góry najwyższe, jak i w Tatry oraz góry o charakterze alpejskim. Również Członkowie Klubu samodzielnie, aczkolwiek zawsze z mniejszym lub większym klubowym wsparciem, w takich wyprawach uczestniczyli. Należy wspomnieć w tym miejscu wielki, aczkolwiek tragiczny sukces jakim było przejście „Magic Line” na K2 przez Kolegów Przemysława Piaseckiego i Wojciecha Wróża. Więcej informacji można znaleźć w Historii Klubu. Na tej stronie znajduje się jedynie skrótowy opis wypraw w góry wysokie, których organizatorem albo współorganizatorem był KW Poznań. Niektóre z opisanych tutaj wypraw były jednak samodzielnie organizowane przez Członków Klubu i miały one miejsce w w latach 2010-2020. Kryterium wyboru wypraw w góry „około czterotysięczne i pięciotysięczne” jest przy tym mocno subiektywne, a sprowadza się w gruncie rzeczy do „bycia czymś innym niż Ararat, Elbrus albo Kazbek”, które to szczyty były najpowszechniej zdobywane przez naszych Klubowiczów. Należy też podkreślić, że sama wysokość szczytu nie świadczy jeszcze o jakości sportowej przejścia, a Członkowie Klubu dokonywali również bardzo mocnych przejść alpejskich i tatrzańskich, których opis znajduje się w innym miejscu.
Nasi Klubowicze brali udział w wielu wyprawach w góry wysokie i te najwyższe. Niejednokrotnie były to wyprawy narodowe a także pierwsze polskie wejścia. Poniżej znajduje się kalendarium ważniejszych wypraw KW Poznań. Szczegółowe relacje z niektórych wypraw dostępne są w innym miejscu na naszej stronie. Ponadto, po wyjazdach nasi Klubowicze dzielą się swoimi opowieściami podczas wielu prelekcji i pokazów slajdów organizowanych przez KW Poznań, na które serdecznie zapraszamy!
2019
Urus (5423 m n.p.m.)
Wyprawa klubowa w Andy, dokładniej w Alpy Peruwiańskie. Skład wyprawy: Krzysztof Mularski (KW Poznań), Weronika Szliwa (KW Poznań) i Krzysztof Wilczak (KW Poznań). Wszyscy uczestnicy zameldowali się na szczycie Urus (5423 m n.p.m.) oraz nieznanym szczycie w odległości około 1km na północny-zachód od Ishinca (5530 m n.p.m.).
2018
Nun (7135 m n.p.m.)
Wyprawa poznańska w Himalaje Indyjskie. Głównym celem był siedmiotysięcznik Nun (7135 m n.p.m.). W wyprawie uczestniczyli: Agnieszka Bielecka (KW Wrocław), Emil Celer (KW Poznań), Krzysztof Mularski (kierownik wyprawy, KW Poznań) i Juliusz Pukacki (KW Poznań). Dnia 11 sierpnia 2018 r. na szczycie Nun (7135 m n.p.m.) stanęli Agnieszka Bielecka i Krzysztof Mularski. Ponadto, zespół Emil Celer i Juliusz Pukacki zdobył Stok Kangri (6147 m n.p.m.).
2016
Labuche Kang III East (7250 m n.p.m.)
Wyprawa narodowa działająca na drugim co do wysokości niezdobytym wówczas szczycie świata – Labuche Kang III East (7250 m n.p.m.). W wyprawie brali udział: Krzysztof Mularski (kierownik wyprawy, KW Poznań), Maciej Przebitkowski (KW Poznań), Jakub Rybicki (niezrzeszony), Jarosław Żurawski (KW Poznań). Dnia 12 października 2016 r. Krzysztof Mularski i Jakub Rozbicki osiągnęli rekordową wysokość 6907 m n.p.m., niemniej wobec dramatycznych warunków pogodowych zmuszeni byli zawrócić.
2015
Tetnuldi (4858 m n.p.m.)
W sierpniu 2015 r. grupa naszych klubowiczów brała udział w wyprawie w Kaukaz Wysoki. Celem był szczyt Tetnuldi (4858 m n.p.m.). Uczestnikami wyprawy byli: Marek Dorożała (KW Poznań), Iwona Michalak (KW Poznań), Krzysztof Mularski (kierownik wyprawy, KW Poznań), Jakub Poterek (KW Poznań), Marta Raczkowska (KW Poznań) i Remigiusz Rajewski (KW Poznań). Dnia 12 sierpnia 2015 r. na szczycie stanęli: Marek Dorożała, Krzysztof Mularski, Jakub Poterek, Marta Raczkowska i Remigiusz Rajewski.
2014
Malubiting (7458 m n.p.m.) i Spantik (7035 m n.p.m.)
W Wyprawie Narodowej PZA Karakorum 2014 „Malubiting & Spantik Polish Expedition” na trudny pakistański siedmiotysięcznik Malubiting (7458 m n.p.m.) wzięło udział trzech naszych Klubowych Kolegów: Sławomir Pela (pomysłodawca i zarazem kierownik wyprawy, KW Poznań), Łukasz Szwarczyński (KW Poznań) i Krzysztof Mularski (KW Poznań). Jakkolwiek wyprawie nie udało się zdobyć Malubitinga, sukcesem było jednak pierwsze polskie wejście na Spantik (7035 m n.p.m.). Na szczycie Spantika stanęli Sławomir Pela (KW Poznań) i Łukasz Szwarczyński (KW Poznań). W wyprawie brali również udział Koledzy z innych Klubów, tj. Tomasz Rojek (KW Kraków), Mateusz Grobel i Damian Bielecki.
2014
Mount Everest (8848 m n.p.m.)
W dniu 25 maja 2014 r. na najwyższy wierzchołek naszej planety wszedł Bartłomiej Wróblewski (KW Poznań). Tym samym zdobył swój ostatni szczyt Korony Ziemi – Mount Everest (8848 m n.p.m.). Bartłomiejowi zdobycie Mount Everestu udało się za trzecim razem.
2013
Kuksay Tagh (7284 m n.p.m.)
W dniu 22 sierpnia 2013 r. nasi Koledzy, Krzysztof Mularski (kierownik wyprawy, KW Poznań) i Jakub Rybicki (KW Poznań), dokonali pierwszego polskiego, a drugiego w ogóle, wejścia na Kuksay Tagh (Kuksay Peak) wznoszącego się na wysokość 7284 m n.p.m. Jest to stosunkowo łatwy siedmiotysięcznik w Masywie Muztagh Aty. W wyprawie brał udział także Dawid Macioszek (KW Jastrzębie). Celem wyprawy był wprawdzie najwyższy szczyt pasma Kunlun, niemniej nielegalne dotarcie w jego pobliże okazało się niemożliwe, a legalne zdecydowanie zbyt drogie, stąd zapadła decyzja o obraniu nowego celu wyprawy jakim okazał się Kuksay Tagh.
2013
Mount Vinson (4892 m n.p.m.)
Bartłomiej Wróblewski (KW Poznań) zdobył najwyższy szczyt Antarktydy Mont Vinson (4892 m n.p.m.). Był to kolejny szczyt Bartłomieja w jego kolekcji szczytów w drodze po koronę ziemi.
2011
Noszak (7492 m n.p.m.)
W dniu 15 sierpnia 2011 r. ks. Krzysztof Gardyna (kierownik wyprawy, niezrzeszony) i Krzysztof Mularski (KW Poznań) zdobyli najwyższy szczyt Afganistanu – Noszak (7492 m n.p.m.). W wyprawie wzięli udział również Marta Paczos, Wojciech Paczos i Piotr Śpiewanowski.
2010
Noszak (7492 m n.p.m.)
W wyprawie na najwyższy szczyt Afganistanu, Noszak (7492 m n.p.m.), udział wzięli Krzysztof Mularski (KW Poznań) i Jakub Rybicki (niezrzeszony). Niestety, nie udało im się osiągnąć wierzchołka.
2000/2001
Makalu ( 8481 m n.p.m.)
Jarosław Żurawski (KW Poznań) podjął próbę pierwszego zimowego wejścia na piąty co do wysokości szczyt świata – Makalu (8481 m n.p.m.). Niestety, nie udało mu się osiągnąć wierzchołka tego himalajskiego ośmiotysięcznika.
2000
Ama Dablam (6856 m n.p.m.)
Na bardzo charakterystycznym szczycie Ama Dablam (6856 m n.p.m.), znajdującym się o okolicy Mount Everestu, stają Maciej Sokołowski (KW Poznań) i Marcin Nowaczyk (KW Poznań).
1999
Mount Everest (8848 m n.p.m.)
Na szczycie Mount Everest (8848 m n.p.m.) staje Tadeusz Kudelski (KW Poznań).
1998
Aconcagua (6962 m n.p.m.)
Próbę wejścia na najwyższy szczyt obu Ameryk, Aconcagua (6962 m n.p.m.), podjęli Andrzej Janka (kierownik wyprawy, KW Poznań) i Marcin Nowaczyk (KW Poznań). Działali oni na drodze na Lodowcu Polaków. Niestety, nie udało im się osiągnąć wierzchołka. Dotarli do wysokości 6500 m n.p.m.).
1997/1998
Nanga Parbat (8126 m n.p.m.)
Zimowa narodowa wyprawa na niezdobyty dotąd zimą Nanga Parbat (8126 m n.p.m.) pod kierownictwem Andrzeja Zawady. Wyprawa działała od strony doliny Diamir na drodze Kinshofera. W jej skład wchodzi Jarosław Żurawski (KW Poznań). Niestety, nikomu nie udaje się osiągnąć wierzchołka. Wyprawa osiągnęła wysokość 6800 m n.p.m.
1997
Gasherbrum II (8035 m n.p.m.)
Wyprawa na najniższy szczyt Karakorum – Gasherbrum II (8035 m n.p.m.) leżąco na granicy Pakistanu i Chin. Na szczyt wszedł Jarosław Żurawski (KW Poznań).
1996/1997
Nanba Parbat (8126 m n.p.m.)
Zimowa narodowa wyprawa na niezdobyty dotąd zimą Nanga Parbat (8126 m n.p.m.) pod kierownictwem Andrzeja Zawady. W skład wyprawy wchodzili m. in. Zbigniew Trzmiel (KW Poznań) i Jarosław Żurawski (KW Poznań). Była to pierwsza próba zimowego wejścia na szczyt. Wierzchołka nie udało się osiągnąć. Zbigniew Trzmiel (KW Poznań) osiągnął rekordową wysokość 7800 m n.p.m.
1996
Nanga Parbat (8126 m n.p.m.)
Wyprawa na Nanga Parbat (8126 m n.p.m.). Wierzchołka niestety nie udaje się osiągnąć. Jarosław Żurawski (KW Poznań) dociera do wysokości 7800 m n.p.m.
1995
Gasherbrum II (8035 m n.p.m.)
Wyprawa na najniższy szczyt Karakorum – Gasherbrum II (8035 m n.p.m.). Na szczyt wchodzi Mariusz Sprutta (KW Poznań).
1995
Poznańska wyprawa w Tien Szan
Poznańska wyprawa w Tien Szan miała na celu zdobycie kilku tamtejszych szczytów. Uczestnikami wyprawy byli: Jarosław Żurawski (kierownik wyprawy, KW Poznań), Zbigniew Piotrowicz, Wojciech Sobczyński, M. Karoń, Zbigniew Trzmiel (KW Poznań), P. Pietrzak i M. Grudziński . Dokonano pierwszego polskiego wejścia na Pik Edelweiss (6100 m n.p.m.). Zdobyto Chan Tengri (7010 m n.p.m.). Dokonano pierwszego polskiego wejścia na Pobiedę Zachodnią (6918 m n.p.m.). Ponadto dokonano pierwszego polskiego wejścia na Pik Pobiedy (7439 m n.p.m.) – Andrzej Dutkiewicz i Zbigniew Trzmiel.
1994
Pik Pobiedy (7439 m n.p.m.)
Wyprawa w Tien Szan. Podczas wyprawy Jarosław Żurawski (KW Poznań) podjął próbę pierwszego polskiego zdobycia Piku Pobiedy (7439 m n.p.m.). Niestety, nie udało mu się osiągnąć szczytu. Dotarł do wysokości 6400 m n.p.m.
1991
Annapurna (8091 m n.p.m.)
Wyprawa w Himalaje na dziesiąty co do wysokości szczyt świata – Annapurnę (8091 m n.p.m.). Szczyt zdobyli Bogdan Stefko, Krzysztof Wielicki, Wanda Rutkiewicz, Ryszard Pawłowski i Mariusz Sprutta (KW Poznań).
1987
Cho Oyu (8201 m n.p.m.)
Wyprawa w Himalaje na szósty co do wysokości szczyt świata – Cho Oyu (8201 m n.p.m.). Na szczycie staje T. Karolczak (KW Poznań).
1986
K2 (8611 m n.p.m.)
Wyprawa na K2 (8611 m n.p.m.) pod kierownictwem Janusza Majera. Szczyt południowo-zachodnim filarem (trudną technicznie drogą „Magic Line”) bez dodatkowego tlenu, zdobywają 3 sierpnia 1986 r. Pete Bozik, Przemysław Piasecki i Wojciech Wróż (KW Poznań). Niestety, Wojciech Wróż ginie tego samego dnia podczas zejścia.
1978
Kangchenjunga Południowa (8494 m n.p.m.)
Polska wyprawa pod kierownictwem Piotra Młoteckiego obrała sobie za cel trzeci co do wysokości szczyt świata – Kangchenjungę, ale nie jej główny wierzchołek, który wówczas miał wcześniejsze wejścia, ale dwa niezdobyte dotąd wierzchołki – wierzchołek Południowy i Środkowy. Na dziewiczym szczycie Kangchenjunga Południowa (8494 m n.p.m.) 19 maja 1978 r. stają Eugeniusz Chrobak i Wojciech Wróż (KW Poznań). Na dziewiczym szczycie Kangchenjunga Środkowa (8482 m n.p.m.) 22 maja 1978 r. stają Wojciech Barański, Zygmunt Andrzej Heinrich i Kazimierz Olech.
1976
K2 (8611 m n.p.m.)
Pierwsza narodowa wyprawa na najwyższy szczyt Karakorum – K2 (8611 m n.p.m.). W wyprawie uczestniczy Wojciech Wróż (KW Poznań), który wraz z Eugeniuszem Chrobakiem osiąga wysokość 8400 m n.p.m.
1975
Poznańska wyprawa w Hindukusz
Poznańska wyprawa w Hindukusz obrała sobie za cel Darwaz Afgański. W ramach wyprawy zdobyto 15 szczytów o wysokości od 4500 do 5500 m n.p.m. Wyprawa działała w składzie: R. W. Schramm (kierownik wyprawy, KW Poznań), T. Schramm (KW Poznań), S. Stachowiak (KW Poznań), Marek Zierhoffer (KW Poznań) i Jerzy Nowak (KW Poznań).
1973
Spitsbergen
Wyprawa na Spitsbergen. Uczestniczą w niej: R. W. Schramm (KW Poznań), T. Schramm (KW Poznań), Marek Zierhoffer (KW Poznań) i A. Żorowski (KW Poznań).
1971
Kunyang Chhish (7852 m n.p.m.)
Narodowa wyprawa pod kierownictwem Andrzeja Zawady do Karakorum. Celem był dziewiczy 24 co do wysokości szczyt Ziemi – Kunyang Chhish (7852 m n.p.m.). W wyprawie udział wzięli m. in. Stanisław Zierhoffer (KW Poznań) i Jan Stryczyński (KW Poznań). Wyprawa zakończyła się dużym sukcesem – było to pierwsze wejście na świecie oraz ustanowienie polskiego rekordu wysokości. Na szczycie 26 sierpnia 1971 r. stanęli: Zygmunt Andrzej Heinrich, Jan Strzyczyński (KW Poznań), R. Szafirski i Andrzej Zawada.
1962
Hindukusz
Kolejny wyjazd w Hindukusz działa w dolinie Mandaras. Stanisław Zierhoffer (KW Poznań) dokonuje pierwsze wejścia na kilka tamtejszych dziewiczych szczytów.
1960
Hindukusz
Stanisław Zierhoffer (KW Poznań) ustanawia polski rekord wysokości.
Drogi Czytelniku, jeżeli posiadasz jakieś informacje o innych historycznych wyprawach naszych klubowiczów, które nie zostały ujęte w powyższym wykazie, koniecznie się z nami skontaktuj! Uzupełnimy niezwłocznie wykaz wypraw klubowych. Wszelkie informacje prosimy kierować do osób z Zarządu KW Poznań, które zajmują się działalnością górską lub wysokogórską.
